Valentijn; bewust je aandacht en tijd aan een ander schenken. De vorm waarin varieert en je verwacht er niets of wel iets voor terug? Paardrijden is niet altijd rozengeur en maneschijn. Elkaars taal leren spreken, vraagt vertrouwen, inzet, vergeven en doorzettingsvermogen. En dat niet alleen op 1 dag in het jaar. Ik denk terug aan die ene keer op buitenrit:
Buiten draaft een ruiter
Stoer te paard en de uitrusting blinkt.
Maar juist als zij ontspannen zingt
Steigert het paard en wordt het een val met stuiter.
Verdorie paard, da's echt niet leuk
Kijk nou mijn vertrouwen heeft een deuk
Voor straf krijg je vandaag geen eten
Oké zegt het paard dan ieder zijn straf
En mag jij te voet naar het huis en ga ik in draf
Dat heeft de ruiter dus geweten …
Zie je het voor je? Mijn paard op weg naar huis en daar sta ik dan. Gelukkig kwam een stalgenoot me op de fiets tegemoet en kon ik achterop mee terug. Die deuk in vertrouwen, koste even tijd om te boven te komen.
Als coach en instructrice begeleid ik ruiters die bereid zijn naar hun eigen aandeel in de situatie te kijken. Wie heeft wat nodig, ruiter en paard, en dat komt samen in een maatwerk fijn rijden plan.
Iets voor jou?