In non-verbale communicatie is begroeten bij paarden een belangrijk ritueel. Maak hier als ruiter gebruik van in het verbinden met je paard. Als prooidier zoekt een paard veiligheid bij soortgenoten in de kudde. Bij een eerste begroeting rekken paarden hun halsspieren op om afstand van elkaar te houden en de oren zijn gespitst. Paarden ruiken aan elkaar en bij wederzijdse genegenheid blazen de paarden lucht uit de neusgaten richting de neusgaten van de ander. Soms hummen en hinniken ze ook. Wanneer ze elkaar afwijzen zie je dat ze gaan gillen, een aanvallende houding aannemen of slaan met de voorbenen. Paarden begroeten mensen op een soortgelijke manier en het bepaalt of je wel of geen respect krijgt. Het gaat als volgt:
In de begroeting wordt door het paard het haar en de oren van de mens besnuffeld. Ook onze adem is interessant, omdat een paard daar iemand aan kan herkennen. Een paard let verder op onze spierspanning, hartslag, stem en geur. De begroeting is het moment waarop bepaald wordt of er genegenheid of afkeer is. Voelt je paard zich comfortabel en veilig bij jou en verdien je respect of juist niet.
Tip: Blijf vooral jezelf, begroeten op bluf of verbergen dat je bang of boos bent werkt op de lange termijn niet. Je paard spiegelt jouw onzekerheden.
Een eerste begroeting geeft je als ruiter veel informatie. Leer de non-verbale signalen zien en voel of er een klik is en je de samenwerking op korte en/of lange termijn wilt aangaan.
In de grondwerk en longeer lessen van Equimental leer je de non-verbale signalen van je paard herkennen. Vervolgens vertalen we dit door in het fijn rijden met je paard.
Iets voor jou?